19 Eylül 2011 Pazartesi

Annem

Bugün kaçıncı gün,gidişinin kaçıncı günündeyiz anne,
Gözyaşlarımın cığrından cıktığı kaçıncı günüm….
Özledim o kadar cok özledim ki..
Varlığın binbir ömre bedelmiş oysa…
Yokluğun bir bıcak gibi tam kalbimden saplanıyor sanki her seferinde…
Anlamların coğunu yitirmiş durumdayım…
İnsan nasıl herseye alısıyor anne…
Nasıl yemek yiyor konusuyor hatta gülebiliyor…
Ne büyük bir mucize dimi,ne büyük bir ödül insana
Dayanma gücü,sabır ve dik olabilmek…
Anneciğim…
Bu küçük,senin tabirinle kara kuru çirkin cocugun
Cok sanslı anne…
Senin gibi bi annem olduğu için bana hep arkadas yandas dost olduğun için…
Teşekkür ederim anne…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.