9 Kasım 2011 Çarşamba

Ağlamak güzeldir,süzülünce yaşlar gözünden sakın utanma!!!



Şu an  yanağımdan akıp,dudaklarıma damlayan gözyaşlarımın üzüntüsüyle duymaya çalışıyorum kendimi,
Tek hissettiğim annemin bizi bırakıp gitmiş olması,
 onu görmeyi bırak artık zor anlarımızda bir daha aramayacak kadar başka alemlerdeyiz artık.
Çok acı bu çok can yakıcı çok çaresiz.
Sonra söylenen sözler çok acımasızca.
Evet haksız olabiliriz bazen hatalar yanlışlar yapabiliriz.
Hangimiz kusursuz ki.
Acıları omuzlayan genç bir insandan bu kadar fazla beklenti niye..
Herşeyi güzellikle söylemek dururken bu kadar ağır sözler neden?
Bu vefasızlık neden?
Yapılan iyilikleri yüzüme vurmak neden?
Yaptıklarına karşılık beklemek neden?
Kendi canından kanından insanlara güvenmeyeceksek eğer,
varsın kırılsın kalplerimiz.
Sıkılsın canlarımız.
Ne farkeder ki bigün toprak altına girmicez mi?
Hayatta hersey geçer sen yeter ki UMUDUNU kaybetme ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.